Så har vi hatt vannhale òg!

For litt sidan fekk stakars Victoren halelammelse, også kalt vannhale. Den hang bare rett ned ein dag - og det er ille for ein labrador!! Var tydeleg at det var ubehageleg, så han fekk smake litt på Rimadylen til Shira. Heldigvis hadde eg nyleg vore på foredrag med veterinær i regi av retrieverklubben, så eg visste kva det var, ellers ville eg blitt alvorleg bekymra! Vanskeleg å sei kva det kom av, men trur det blei litt mykje på han gjennom helga, med messevandring heile lørdagen (då var han sliten!) og skitur søndagen, der han fekk prøve å trekke litt i lag med Shira. Mandagen hang så halen, men i løpet av 4-5 dagar kom den opp att og logra som aldri før heldigvis!:) Er visst ganske vanleg lidelse, alle retrievereigarane eg spurte hadde hatt dette på sine hundar.

Dårlig bilde, tatt med mobil, men ein kan tydeleg sjå at halen heng rett ned og at Vic ser litt bedrøva ut... Ellers heng halen aldri ned, og den er aldri i ro!;)