Victor er no 10 veker gamal...

...og det er tid for ei oppsumering av korleis vi kjenner han så langt.

Victor er først og fremst ein utruleg søt og snill hund! Han sjarmerer alle han møter heilt i senk. Han er ein veldig roleg valp, nesten så eg blir bekymra... Alle kommenterer det, og eg trur han er den rolegaste valpen eg har møtt! Det er no heldigvis litt liv i han òg: I lag med Syver herjar han bra, og han blir veldig ivrig når vi trener:) Victor er ein skikkeleg glad-gutt, halen visper og går konstant! :D Som den labradoren han er er han VELDIG glad i mat, og det koker fullstendig over for han når det er måltid på gang, men vi får han no til å sitja, og jobbar med at han må venta på værsågod... Han er (heldigvis) ein heilt anna type enn Shira: Held seg i nærleiken av oss heile tida, diltar i hælane på oss, mens Shira var over alle hauar allereie i den alderen der, så det lovar jo godt for framtidig trening av Victor!;)

"Sitt" kan Victor no, og han er veldig flink på innkalling, både på namnet sitt og spesielt på fløyte (lært inn hos oppdretter). Å gå fint i band er ingen problem for han. Ellers jobbar vi med å sette seg inn på plass og bli. Vi fekk dessverre eit stort tilbakesteg i "på plass"-treninga etter at eg var så uheldig å trakka på han, og då blei han skremt:( Men Victor er ein solid hund, og ein smart hund, så eg trur dette skal gå seg til ganske raskt. Vi får handtera han utan problemer: Klippe klør, rense auger og øyrer, etc.:) Og han synes det er heilt ok å kjøra bil, då bare legg han seg til å sova.

Victor er altså ein fantastisk fin hund på alle mulige måtar, og eg er så takknemleg for å ha fått kjøpa han av Mirjam og Anders ved Carmals Gun Dogs. Einaste vi sliter litt med er nettene. Vi har kun sove ei heil natt sidan vi fekk han for snart to veker sidan. Dette er heilt ulikt frå korleis Shira var, ho sov natta gjennom frå første stund. Lurer på om kanskje gutane rett og slett ikkje klarar å halda seg like lenge som tispene? Vi legg oss rundt midnatt, og så er det opp i fire-tida og seks-sju tida att... Byrjar å bli slitsomt. Han sover i bur i stova, så han har vore veldig flink å sei høgt og tydeleg ifrå når han må ut, og det har gått greit, men dei siste nettene har han tissa i buret før eg rekk fram, og dette synes eg er rart. (Han har ikkje vatn i buret om natta.) Eg sover veldig lett og spretter opp straks eg høyrer han. Nokon som vil dela sine erfaringar på dette området med meg?

-TRØTTE Therese-